Jaką obudowę wybrać

Jaką obudowę wybrać?

To jest podstawowe pytanie, bo od tego będzie zależeć wszystko, przede wszystkim wygląd, bo HTPC ma być sprzętem w salonie, obok kina domowego. Równie ważne będą możliwości jakie ma nam dać. Ostatnia sprawa to budżet, niektóre obudowy HTPC potrafią kosztować naprawdę duże pieniądze. Można też zrobić obudowę na zamówienie wg własnego projektu. To też nie będzie najtańsza opcja, poza tym gdy podejmujemy się czegoś pierwszy raz, efekt może nie wyjść taki jak oczekujemy.

Najważniejsza sprawa to odpowiedzieć sobie na pytanie co potrzebujemy. Czy małej obudowy, która pomieści płytę główną w formacie mITX, zasilacz pico i mały dysk 2,5″ czy może potrzebujemy dużej obudowy pod płytę w formacie ATX, która zmieści pełnowymiarową kartę graficzną, napęd optyczny, kilka dysków HDD 3,5″ oraz zasilacz ATX.

Drugie pytanie, to czy wystarczy nam obudowa z blachy, czy ma być z aluminium, a może jeszcze z chłodzeniem pasywnym. Dobre aluminiowe obudowy produkuje firma Streacom. Ich obudowy mają chłodzenie pasywne z rurkami cieplnymi (heatpipe) odprowadzającymi ciepło do ścianki bocznej obudowy wykonanej z użebrowanego aluminiom, co zwiększa powierzchnię odprowadzania ciepła.

Jeżeli zamierzamy zastosować energooszczędny procesor z TDP 35W i 65W to wg mnie nie ma potrzeby inwestycji w drogą obudowę pasywną wykonaną z aluminium. Takie procesory w trakcie spoczynku i pod niewielkim obciążeniem jak oglądanie wideo nie generują zbyt wiele hałasu, będąc prawie niesłyszalne.

Są też obudowy z wyświetlaczami LCD, również dotykowymi, pozwalające sterować funkcjami sprzętu bez udziału telewizora. Przykładem takiej obudowy jest np. thermaltake DH202, niestety już niedostępny w sprzedaży.

Zrobimy mały przegląd i polecę kilka modeli obudów do każdego segmentu, żeby każdy mógł wybrać jakiś model dla siebie, albo chociaż wiedział czego podobnego szukać. Segmenty podzieliłem ze względu na wielkości płyt głównych mogących pomieścić.

1. Waga najlżejsza, czyli Raspberry Pi i odpowiedniki

Zaczynami od najmniejszych mikrusów, czyli Raspberry Pi i jemu podobne odpowiedniki w postaci np. Banana Pi i innych. Do takich mikrokomputerków też możemy założyć obudowę i taki komputerek może również służyć jako odtwarzacz filmów po najniższym koszcie. Taki komputerek nie ma jednak złącz sata i trzeba korzystać z zewnętrznego magazynu danych w postaci serwera NAS lub dysku na USB.

2. Intel NUC

Ciągle jesteśmy w segmencie minikomputerów, ale systemy Intel NUC czyli płyty główne o wymiarach 10×10 cm, na której mamy zintegrowany procesor i kartę graficzną. Procesorem może być np. core i3 ze zintegrowaną kartą graficzną Intel HD.

Takie obudowy oferuje np. Akasa i są one całkowicie pasywnie chłodzone.

3. Segment Mini ITX

To segment obudów o niewielkich wymiarach z reguły do 250×250 i mogących pomieścić płytę w standardzie mITX oraz dysk lub dwa dyski twarde. W tym segmencie wybór będzie już naprawdę duży. Możemy znaleźć obudowy pasywne aluminiowe jak i standardowe z blachy stalowej. Jeżeli instalujemy płytę główną zintegrowaną z procesorem i chłodzeniem pasywnym to nie potrzebna nam aluminiowa obudowa. Aluminiowe obudowy pasywne mają ograniczoną zdolność odprowadzania ciepła, z reguły do TDP 35W lub 65W. Przy takim procesorze np. intel pentium lub core i3 nawet instalując procesor w obudowie stalowej z fabrycznym chłodzeniem nie powinniśmy odczuć hałasu i w większości zastosowań powinno być cicho.

Obudowa FC8 to większy brat modelu FC1 Evo. Umożliwia montaż większej ilości dysków oraz posiada chłodzenie pasywne procesora.

Również firma Akasa ma w swojej ofercie obudowy pasywne w segmencie mITX, modele Euler MX i M.

Ciekawe rozwiązania znajdziemy też spośród tradycyjnych stalowych obudów. Dość nowym trendem są obudowy typu Cube (kostka). Taka obudowa mieści również płytę mITX, ale często można zainstalować dwuslotową kartę graficzną i zasilacz ATX. Przykładem takiej obudowy jest np. Cooler Master ELITE 110 

Ciekawą obudową jest Nanoxia Project S Mini. Obudowa jest szeroka na 500 mm, ale pomieści tylko płyty w formacie mini ITX, ale za to jest możliwość instalacji dwuslotowej karty graficznej, zasilacza ATX i kilku dysków.

4. Pogranicze Mini ITX i mATX

Kolejnym segmentem jest właściwie pogranicze segmentów mini ITX i micro ATX. Takie obudowy mieszczą płyty mITX i płyty mATX o pomniejszonych wymiarach, np. 185×226. Nie wejdą tu natomiast tradycyjne płyty mATX o wymiarach 244×244. Przykładem są tu np. obudowy Kolink Satellite i Satellite plus. Mieszczą płyty mATX o wymiarach 185×226, a kosztują poniżej 200 zł. Mieszczą również dwuslotową kartę graficzną, a jej długość zależy od długości zasilacza.

 

 

Ciekawą i również niedrogą obudową jest Actina AVANCE L8. Aktualnie sam posiadam tę obudowę ze względu na wymiary.

5. Segment micro ATX

Jak sama nazwa wskazuje są to obudowy pod płyty główne w formacie mATX.

Przykładem takiej ładnej i ciekawej obudowy pod HTPC jest propozycja firmy Streacom w postaci modelu FC9 Alpha. Obudowa pozwala n a instalację płyty mATX, napędu optycznego i kilku dysków HDD/SSD. Ze względu na wysokość karty rozszerzeń muszą być niskoprofilowe.

6. Segment ATX, czyli waga ciężka

Największe obudowy, mogące pomieścić “pełne” płyty główne w formacie ATX. W ofercie są modele z wyświetlaczem LCD, obudowy pasywne z aluminium jak i z panelami ze szkła hartowanego.

Nanoxia to obudowa z górnym panelem ze szkła hartowanego, pozwalająca ukazać piękne wnętrze naszego komputera. Ze względu na duże wymiary pozwoli na dowolność w wybory komponentów.

FC10 ALPHA firmy streacom, to pasywna obudowa pozwalająca pasywnie schłodzić procesory do TDP 65W, a w sprzyjających warunkach nawet 95W. Oznacza to, że możemy pasywnie schłodzić nawet procesor Intel Core i9 9900. Można zainstalować napęd optyczny, kilka dysków HDD/SDD oraz kart rozszerzeń.

Model CW03 firmy Silverstone to już bardzo duża obudowa pozwalająca pomieścić wszystkie standardowe komponenty PC. Model ten ponadto wyposażony jest w wyświetlacz LCD. jest to dość droga obudowa i już trudno dostępna.

Przykładem absolutnie topowego modelu obudowy jest Origen AE S21T. Jest to aluminiowa obudowa z 12″ dotykowym wyświetlaczem Full HD. Obudowa mieści płyty do standardu ATX i może pomieścić aż do 10 dysków 3,5″. Obudowa jest już trudno dostępna i jej cena jest kosmiczna bo oscyluje w okolicach czterech tysięcy złotych.

7. Własny projekt

Rozwiązaniem na wysokie ceny niektórych obudów jest własny projekt i wykonanie obudowy. Niestety nie jest to takie łatwe i efekty mogą nie być takie spektakularne jak profesjonalnych firm. Można zrobić projekt i zlecić wykonanie obudowy lub jej elementów firmie zewnętrznej. Koszt obudowy aluminiowo-stalowej wyniesie około 300-500zł. Koszt obudowy w całości aluminiowej 500-1000zł.

Jeszcze innym rozwiązaniem jest wykorzystanie obudowy po starym odtwarzaczu DVD/blu-ray czy amplitunerze.

Podsumowanie

Artykuł miał na celu zrobić krótki przegląd rynku obudów i pokazać czym się kierować i czego szukać. Obudowy firm Thermaltake i Origen są już praktycznie niedostępne. Bez problemu można za to kupić produkty firmy Streacom, te nie są jednak tanie jak na nasz rynek. Z pomocą przychodzą obudowy tańszych firm. Nie każdy potrzebuje obudowy z aluminium,  a obudowa stalowa z elementami z tworzyw sztucznych też będzie wyglądać dobrze i nie wydrenuje tak naszych kieszeni.